İran’da yaşamış Velilerden “Ebu İshak Şirazî” hazretleri,
bir gün sevdikleriyle sohbet ediyordu ki,
... - ALLAH'ü Teala bir kulunu severse, ona iki nimet verir, buyurdu.
- Onlar nedir? dediler.
Buyurdu ki:
- Birincisi, sevdiği bir kulunu tanıtır ona.
- Sevdiği kuldan maksat nedir hocam?
- Hakiki bir islam alimidir, ALLAH(c.c) dostu bir Velidir.
Bu büyük zatları tanıtır ve sevdirir onları.
- İkinci nimet nedir hocam?
- Hayırlı bir iş. Yani insanların dünyasına veya ahiretine faydası olan
bir işte çalıştırır O sevdiği kulunu.
Sordular:
- Daha çok severse hocam?
- O zaman dert ve bela verir ona.
- Sevdiği kula mı dert bela verir?
- Evet. Ama bu dertleri nimet bilir o kimseler.
Derd-ü belayı kemend’e benzetmiştir büyükler.
Cenab-ı HAK, bu kementle tutup kendine çeker sevdiklerini...
